Wij staan niet bekend als het meest chauvinistische volk ter wereld – een understatement van het kaliber “het is dikke mik tussen den Yves en ons Joëlle”. En dus vallen mensen die hun eigen kwaliteiten flink in de verf zetten op als voetballers in een Mensa-club. Pascal Vyncke, de bedenker van Seniorennet, spant wat dat betreft de kroon. Wie anders zou er op het idee komen om een tijdschrift op te richten met zijn eigen naam als titel (Pasc@l)? Weliswaar met zo’n apenstaartje erin (waarom maar eentje, eigenlijk?) om de link met het internet weer te geven. OK, in Nederland heb je “Linda.” (en dus niet “Lind@.”, beste P@sc@l, laat staan “L1nd@” of zo) en straks – allez, ooit – hebben we hier “Goedele” (en dus ook niet “G0€d€le” of “Goodle” of zo, P@$c@l), maar die dames kwamen – goed opgevoed als ze zijn – wellicht niet zelf met het voorstel op de proppen om hun naam te gebruiken. En dat persbericht, P@$ç@£, kun je dat niet door iemand anders laten schrijven? Niet dat het (heel) slecht geschreven is of zo, hoor, maar mensen die in de derde persoon over zichzelf praten en daarbij de meest lovende termen niet schuwen vind ik altijd zo akelig, alsof je een soort acute schizofrenie live ziet plaatsvinden of zo. Brrr… Dito voor die (mock-up) cover: een foto van jezelf en zo’n tekstblokje “Nieuw idee van Pascal”, moest dat nu echt? Ik dacht even dat ze bij Humo een opvolger hadden bedacht voor “Jan” (en dus niet “J@n” – ik zie hier toch een patroon, hoor!).

Pascal

Begrijp me niet verkeerd: ik heb eigenlijk best bewondering voor wat Pascal al heeft gepresteerd. Zo’n succesvolle site oprichten en dan nog wat bestsellers achter je naam hebben staan, wie doet het hem na? Ik niet, hoor. Ik zeg altijd: “It’s better to fail in originality than to succeed in imitation.” (Herman Melville, de auteur van Moby Dick en andere bestsellers).

Ik ben wel heel benieuwd hoe het onze juveniele mediatycoon zal vergaan. Want ergens vrees ik toch een beetje dat het scucces van Seniorennet niet zomaar kan worden herhaald op papier. Lezers hebben heel andere verwachtingen van wat er op een gratis website staat als van een papieren publicatie, waarvoor ze harde valuta op tafel hebben moeten leggen. “Het is maar twee euro!”, zul je misschien zeggen, maar geef toe, het is ook maar voor 52 pagina’s (die cover met je prachtige foto én ongetwijfeld hier en daar een stijlvolle advertentie inbegrepen). En vergeet niet: het immense succes van user generated content is een internetfenomeen. In de werkelijke wereld valt dat soms al eens tegen…

In elk geval: veel succes ermee! Maar ook goed blijven studeren, natuurlijk! Je weet nooit of dat diploma nog van pas komt.