Of je het nu leuk vindt of niet, social media worden steeds vaker ingeschakeld voor commerciële doeleinden. Bedrijven gebruiken Facebook om volk te lokken naar PR-stunts, op Youtube duiken steeds vaker geestige filmpjes op die uiteindelijk reclamefilmpjes blijken te zijn, en ook Twitter ontsnapt uiteraard niet aan deze trend. Dat kan interessant zijn – wie problemen heeft met zijn Dell-computer, moet dat maar melden op Twitter of er hangt al iemand van de helpdesk aan de lijn – maar vaak is dat met minder inspiratie en ziet men Twitter als het zoveelste marketingvehikel.
Bedrijven of experts die Twitter willen gebruiken om potentiële klanten te ronselen moeten er natuurlijk voor zorgen dat ze “gehoord” worden. Dat betekent: zoveel mogelijk “volgelingen” zien te verzamelen. Als je, zoals ik bijvoorbeeld, zorgvuldig een netwerkje hebt opgebouwd van enkele tientallen sympathieke, beleefde en fris geschoren Twitter-gebruikers (man/vrouw), dan is je impact natuurlijk beperkt. Hoewel daar uiteraard nog discussie over bestaat – sommigen stellen, misschien terecht, dat het niet uitmaakt hoeveel mensen je volgen, maar wie de mensen zijn die je volgen – wordt algemeen aanvaard dat je massa’s volgelingen moet hebben om efficiënt te twitteren. En daar loopt het vaak fout.
Er zijn verschillende manieren om aan veel volgelingen te geraken: héél interessant zijn, beroemd zijn, veel leuke replies posten op berichten van mensen met veel volgelingen (zodat hun volgelingen ook jouw posts zien en hopelijk benieuwd zijn naar wat je nog zoal te vertellen hebt), een mailing uitsturen naar al je LinkedIn-contacten, enzovoort.
Je kunt natuurlijk ook schandelijk misbruik maken van de Twitter-etiquette, waarbij je verondersteld wordt iedereen te volgen die aangeeft dat hij/zij jou volgt. “Gaming twitter” heet dit fenomeen blijkbaar, wellicht best te vertalen: met grof geschut op Twitter-volgelingen jagen (of Twitteraars als grof wild beschouwen, natuurlijk).
Neem bijvoorbeeld een zekere Martin, aka @yerfolin. Die man twittert sinds 3 maart en heeft vandaag al 1.386 volgers. Omdat hij zo’n interessante twitteraar is? Niet echt, hij heeft trouwens nog maar… 10 berichtjes gepost. Het grootste deel van zijn tijd heeft hij besteed aan het volgen van andere twitteraars, ruim 2.000 stuks. Meer dan de helft daarvan heeft gedaan wat hij ervan verwachtte: hem ook toegevoegd in hun lijstje van twitteraars die ze volgen. Benieuwd of ze al erg hebben genoten van zijn 10 berichtjes… Overigens lijkt het me onwaarschijnlijk dat hij van die 2.000 twitteraars die hij volgt ook maar één bericht leest. Ik volg 83 andere twitteraars, waarvan een kwart zelden of nooit een bericht plaatst, maar met de rest heb ik al leesvoer genoeg. Dus 2.000 kwetterende zielen…? Nee, bedankt. Geef mij portie maar aan Martin.