Er zijn (veel) blogberichten die je vervelen, er zijn er die je verblijden en er zijn er die je verrassen. Maar vandaag las ik er voor het eerst eentje dat mij ferm van mijn melk bracht: Micromiels relaas over de plotse dood van David Boschmans, een Belgische Microsoft-medewerker, die ik zelf ook nog heb gekend. Op zich is zulk nieuws al genoeg om van achterover te vallen, maar als je het opeens ziet opduiken terwijl je achteloos door je RSS-feeds aan het snuisteren bent, is dat pas echt a smack in the face.
Ik herinner me David als een heel enthousiaste (ok, dat zijn ze bij Microsoft haast allemáál, ik weet het), warme en – ik vind geen beter woord – guitige kerel. Ik heb maar heel even echt met ‘m samengewerkt. Dat was toen hij en zijn eeuwige kompaan Tom Mertens met het voorstel kwamen om iets te doen met de pers toen ze Robert Scoble naar België gingen halen. Wist ik veel wie die man was op dat moment, dus ik had serieuze reserves. En ik stond al zo sceptisch tegenover bloggen. Maar door onze gesprekken ben ik er toch anders over beginnen denken. Met de gekende gevolgen… Het bewijst hoe overtuigend David kon zijn. Ze gaan hem daar ferm missen bij Microsoft.
Ik heb David voor het laatst gezien bij de persvoorstelling van Windows Vista in januari dit jaar, waar hij en Tom enkele Belgische bloggers over Vista vertelden. Maarten Schenk maakte toen dit filmpje. David vertelde me toen dat hij net was behandeld voor serieuze hartproblemen, wat ik al verrassend genoeg vond voor zo’n jonge kerel, die er bovendien kerngezond uitzag. Ik dacht dat het probleem daarna onder controle was. Niet dus. Verdomme toch.
Update: Er is een online rouwregister geopend. Passend voor iemand met zoveel liefde voor het internet…
howagally said:
donderdag 9 augustus 2007
Gewoon als mede mens wil ik hiermede mijn medeleven tonen aan de na bestanden van wijlen de heer David Boschmans
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan.
Eens zullen wij de weg van de heer David ook moeten volgen,het is moeilijk of onbegrijpelijk dat je op deze leeftijd heen moet.Wij kunnen blijven treuren,maar het recht om dood te gaan kan niemand jou ontnemen
Ik hoop dat de vrienden van David aan hem zal blijven denken,en ook de nodige aandacht geven aan de nabestanden.
Alex
Pingback: Top Posts « WordPress.com